Yâr bigane kalsa da sinedeki ateşe,
İsli bir çaydanlıkla teselli buluruz biz.
Gece yarısı sarar kor dudakları neşe,
İnce belli cerenler kalır anılarda iz.
Gül misalin hayali konuğumuzdur o dem.


Siyah suya teselli yakuta dönen Leyla.
Billur tenlerde ateş dudakta karanfil giz.
Yıldızlar söyleşir hep nıfsılleyde ayla.
Kendini seyrederken suya düşen naz deniz
Gül misalin hayali konuğumuzdur o dem.


Hatırını sayar su ateş ile bu anın,
Camda başlayan cümbüş sükuna erer birden.
Çay olur tek Leyla’sı bu saatte zamanın,
Temizlenir sineler buğusuyla kibirden.
Gül misalin hayali konuğumuzdur o dem.


Gece şala bürünür teninde örtü siyah.
Mecnun’un şekvasında Leyla’nın albenisi.
Kara çaya nişandır siyah uhdesinde ah!
Ve bize tesellidir şeksiz çaydanlık isi.
Gül misalin hayali konuğumuzdur o dem.


Tam da orta yerinde zamanın buğusu naz.
Zarafet elçileri inceliğin türküsü.
Gecenin sükununa karışır billur niyaz.
İnce belli cerenler olur zamanın süsü.
Gül misalin hayali konuğumuzdur o dem.
Eymir,29.07.2014 İ.K