Anladım,hayatta beni düşünen tek insan senmişsin
Oysa ne kadar büyük öfkemiz vardı birbirimize
O kadar farklıydık ki nasıl aynı kandanız diye sorardım hep
Zamanla anlaşılıyormuş ya zaman geçti ve anladım
Anlamak için uzak kalmak gerekiyormuş
Şimdi o kadar uzağız ki
Bazen adını haykırıyorum beni hiç duymuyorsun
Eğer aynı yerde olsaydık hemen yanıma gelirdin
Telefonla konuşmak yetmiyor,görmek istiyor insan
Hayat bana oyunlar oynadığı zaman
Ben darbeler aldığım zaman
Tek aradığım sensin...Diyorsun ki hepsi geçecek sabret
Bana her zaman iyi tarafından bakmayı öğretiyorsun hayata
Ama dedim ya olmuyor.Sana sarılıp ağlamak istiyorum saatlerce
Utanıyorum seni kırdım biliyorum ama sen hepsini unuttun değil mi?
Bende kara verdim ve artık utanmadan sürekli yüzüne söyleyeceğim gerçekleri
Anne seni çok seviyorum bunu sakın unutma!