0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1641
Okunma
Bir düş’ün evreninde yalpalamak
Dağılmak uzayında hülyanın
Gümüş renkli resimlerini çizmek istesek
Somutlanmayan umutların
Kayan yıldızlar gibi dostlukların
Kara deliklerini tıkasak
Dostluk gezegenleri bulsak yeni
Sevgiden başka sözcüğün kullanılmadığı
Yunus’ların kanun, Mevlana’ların gönül olduğu
Yeni bir hayat bulsak
Çöp kutularını öğün,
Ölümleri düğün gibi görmesek
Yeniden başlasak hayata
Yeni bir gezegende
Tek dilde tek dinde
Tek gönülde olsak
Her gönülde yaşasak
Boyumuz uzasa,
Ayaklarımız kollarımız kalınlaşsa
Ama göklerden
Yağmur yerine
Kar yerine
Ölüm yağdıran beynimiz hep aynı kalsa
Ölümün ölümü için
Keşke biz hep çocuk kalsak .
(Edip Kamil)
