ayrılık aşka yakın yaşıyordu
ıslak ıslak düşüyordu maviler gölgelere
cebimde mavinin sırrı
yüreğimde yokluğuna alınmış tek kişilik bir bilet
yeni yetme bir yalnızlığın hakkını veremiyorum
terk edemiyorum izini sürdüğüm aşkını
uzak kaldım teninden
uyumalıyım
gölgem cirit atıyor sokaklarında
kasabamın tenhalığında düşüyorum ayrılığımızın yollarına
ışıklar sönüyor, kör oluyor uykularım
zihnimin en boş hücrelerinde tutuşuyorum
kapısız odalarımda bitiyorum Kerem gibi
gem vurmadan,
korkularımı ve heyecanlarımı ,bırakıyorum bahçene
en mavi gözyaşlarımı ayrılığa ısmarlıyorum
gidişine susuyorum
gelsen ,horona durur kelimeler
fermuarı indirilir cümlelerimin
bu şehre fazlalığım var
huzura indirgenmiş bir dinginlik bekliyorum
şimdi bu kentin yanından gelip geçen
otoban gibiyim
silindir geçmiş sanki üzerimden
mavi kalmadı,tükendi
içinde saklanabileceğim…
aklımın zamanından sildim
hüzünlerime gömdüm
seni….
…
meğer ne çok sevmişim seni
ama
ayrılık aşka yakın yaşıyormuş

süleyman altunbaş....bafra...25.07.2014...saat:01:20