Bu gece fazla mı sessiz?
Hani çığlıklarım kadar!
Haykırışlarım kadar!
Hatta ve hatta terk edilişlerim kadar sessiz!
Bazen doğduğum gün terk edilmişim gibi gelir.
Hani çok yalnızsındır ya
işte o kadar sessiz.

Düşün bir ülkenin, çocukları bombalamadığı kadar!
Hani gecenin tam ortasına düşer ya ateş
işte o kadar sessiz.
Her sabah sonsuz bir karanlığa uyanırsın ya
Hani kuru bir ekmek değil,
kuru bir toprak bile bulamazsın ya
işte o toprağa düşmeyen yağmur damlası kadar sessiz!

Hayat bazen sessiz
ama bu gece fazla mı sessiz?
Umutlarım kadar!
Yarınlarım kadar!
Hatta ve hatta bulamadığım Leyla’m kadar sessiz!
Düşün namaz kılarken bir tek O vardır ya içinde
işte o kadar sessiz.

Kursağının düğümü kadar!
Hayallerin, sevdiğin kadınlar kadar!
Kalbinin sayısız kırıldığını düşün
hani tüm parçaları ayrılır ama ses çıkmaz ya
işte o kadar sessiz!

Bu gece düne göre fazla mı sessiz?
Gönlüm kadar!
Beynim kadar!
Biz aklımızın olduğunu bile bile kalbimizle hareket ederken,
mantığı ile hareket edenler kadar sessiz!

Kalp sever sandık hep
halbuki ruh sever önce
bezm-i elest’te…
İşte o gün hep bir ağızdan ‘bela’ der gibi sessiz!..

Uğur İNCEKARA

Yazım Tarihi : 21 Temmuz 2014