HALİL ESENDAĞ’A


Beş Haziran günü, alaca şafak,
Kin kustu kahpeler kara zindanda.
O yağlı ilmiği taktıda nifâk
Hâk’ka yürüdü can Halil Esendağ.


Yağmurların hafif çiselediği,
Şeytanlar’ın bile af dilediği,
Kahpelerin gönül, meşk eğlediği,
Unutulmuş erdir Halil Esendağ.


Beklerken hak için,o kutlu fecri,
Kımız gibi içti, urgandan ecri.
Yürürken o Hak’ka hep dilediği,
Gönüldeki yerdir Halil Esendağ.


Kim bilmem derse bu eri utansın
Ey kahpe dünya bil; sende yalansın.
Doğruyu yok eden talan utansın
Gözlerdeki fer’dir Halil Esendağ.


Ağlıyor gözlerim, yıkıldı bir dağ
Düşman kahpe olmuş hâlâ ardında.
Bil ki sen özünü her andığında...
Dillerdeki sır’dır Halil Esendağ.


Sen ki verdiğinde o son soluğu,
Unutamam seni, Ülkü çocuğu.
Bilirim dün gibi son yolculuğu
Yürekler de hınçtır Halil Esendağ.


O mektubundaki kısacık yasın
Hâk’ka rıza idi güzel ihlasın.
Gökler de nur olup yağdı o nâşın
Doruklar da devdir Halil Esendağ.


Ruhun şâd mekânın cennetler olsun
Geçmişten yeminli bana bir yolsun.
Bu dâvâ için sen; ne ilk ne sonsun
Bayraklaşmış eldir Halil Esendağ.



Beş Haziran günü, alaca şafak,
Kin kustu kahpeler kara zindanda.
O yağlı ilmiği taktıda nifâk
Hâk’ka yürüdü can Halil Esendağ.
...............
K.Kurultay