sen kokarsın bu toprakların her karışında
açan güllerde endamın görünür
derinden iç çekerim asi rüzgarın esişine
salınır süğüt dalları gelin gibi usuldan
nazlı nazlı yürüyüşün izi kaldırımda
sokak aralarından geçerken sesin çınlar
deli divane gönlüm yokluğuna ne çok ağlar!..


’kırılsın’ diyorum feleğin paslı çemberi
mahkum sevdamız hürleşsin
verem olmuş mevsimler bahara dönsün
dertli kalbimin has bahçesi çiçeklensin
boynu bükük yalnızlığıma güneşim doğsun
sıcacık kollarına sar özlemle beni
gecenin dolunayında koklaşsın aşkımız!..


o kadar açım ki dudaklarıdaki yarenliğe
başbaşa akşamlarımızı demlesek
dokunsak kırlardaki papatyaların beyazına
sonbaharları, kışları durdursak
bitmese gecelere serilen sevişlerimiz
kumsallara uzansak kızgın yanmışlığımızla
bir gün, belkide ansızın çıkar gelirim karşına!..


Zafer Direniş
...

21 Temmuz 2014 Pazartesi 14.54 Lahey