Bir kişi bir kişinin başına
Mütemadiyen devamla
Felaket rüzgarları estirir ise...
Ne yapar o muhatap kişi?
Dolup dolup da taşmaz mı?
Yeter artık bu haksızlık!
Deyip de isyankarlaşmaz mı?
Uzun seneler senesi...
Bir yetimin hakkına...
Ve hem de maneviyatına!
Önem vermeyip ezene ne denir?
Karı da cabası...
Boynu altında kalası!
Bu kişi bir akraba kazığı idi
O akraba da görmedi zaten
Dünyada çok azığı
Ah almıştı çünkü...
Ölesiye altına bağlı kaldı lazımlığı
Bu gün güçlüsün ama...
Yarın ne olur bilinmez?
Belki elden ayaktan düşer...
Bir yudum su beklersin!
Plan yapar ardından oynaşlar..
Hesap görürler aralarında...
Kulağına da gelir bunlar...
Be hey gidi dünya hey!
Biri der ben çok uğraştım..
Öbürü der hayır benim hakkım çok!
Akıllar fikirler maddiyatta.
Eh kişiler dengi dengine hayatta!
Plancıya plancılar musallat olurmuş..
Etme bulma dünyası kişi layığını bulurmuş.
Gülüşler sevişler her şey sahte!
Nasıl bir kalp var ki bazı bedenlerde?
Kandırmak yere çalmak...
Kudret mi ki vah vah..?
Hani vicdan nerede!
Aslında isyanlar acımanın kahrından...
Bana ne deyip...
Silmek mümkün değil akıldan.
Yolun sonu belki çok yaklaştı da ondan!
Kabir sorusuna bile korkulur ki...
Cevap veremeyecekler var.
Ne bu dünyanın yamyam hali!
Cehennem kütüğüne bile...
Acımak da ne ki?
Ne desen boş yürek kanamasın!
Ay tekrar tekrar tevbe etmeli!
Durup oturup tevbe demeli içten.
İyilik yap,insanları sev be kardeş!
Cennet umut olsun yemyeşil bir yerde.

30.01.2008.
İzmir.