Bizler
Her bakımdan
Eğitime muhtacız
Edeb ve nezaket bakımından açız
Bazen kendimizi
Bir şey sanırız, öyle inanırız
Niçin avunduğumuza bakmayız
Hevesler girdabında yol alırız
Hülyalarımıza sarılırız
Bazen düşlerimizde yaşatırız
Ve fakat hakikate pek bakmayız
Her ne tercih ediyorsak
Kaderimiz der kolaya kaçarız
İrade, akıl, ilim kim için sormayız
Adeta her zaman ezber yaparız
Sırrımızı başkalarına anlatırız
Günah çıkartmış gibi salınırız

Oh be rahatladım demeyi unutmayız
İnsan bilgi ve görgüsüyle ikbaldir
Adabı muaşeretiyle irfan olan candır
Sabır ve çilesiyle yol alan imtihandır
Kâinat her bakımdan hesabı mizandır
Kader, kadar demektir, tercih kitabındır
Külli irade sünnetullahtır, değişmez andır

Ne kadar cahilsen o kadar zulmedensin
Başkalarına değil, kendine zarar verensin
En ufak bir telaşta kendinden geçensin
Bilmem ki korku nedir, ne kadar içindesin

Dehşete kapılmış bir insan ne perişandır
Akıl ve izan o lahza içinde ziyandadır
Düşünmek kadar müşkül olan bir dramdır
Can dediğin gözünün önünde erirken
O an güç ve kudretin bir şey ifade etmezken
Neden sual etmezsin, titreten vakti bilmezsin

Haşyetin ne kadar elzem olduğunu idrak ederek
Rikkat nispetinde hassasiyet göstermekten çekinirsin
Ölüm nihayet mi dersin, başlangıç mı bilirsin
Ahde vefaya ne kadar ehemmiyet gösterirsin
Yoksa dünya yalan boş ver mi dersin

Yalan olan heveslerin, zehapların hiç düşünmez misin
Bir ömrü kendi felsefene göre şekillendirdin
İşte bu seni mizana taşıyacak olan silinmezlerindir
Henüz vakit bitmemişken, muhakeme et ve O’na yönel
“O” seni senden daha çok düşünen ve emek verendir
Muhatap alan, dünyaya getirendir, merhamet sahibidir

Mustafa Cilasun