Aşk; bize Tanrının lütfü,keremi,
O’nu bir an olsun ihmâle gelmez.
Gönüllere şifa derdi,elemi,
Aşkın kanununu ihlâle gelmez.

Ne rengi var,ne kokusu,ne izi,
O,uçsuz bucaksız,duygu denizi,
Yaşayanlar bilir,aşktaki gizi,
Kağıtla,kalemle,misâle gelmez.

Gönül ikliminin tavı gelmeden,
Çile çekip,zahmetine ermeden,
Dikenler içinde bir gül dermeden,
Muhabbet umanlar kemâle gelmez.

Her şey kıvamında olmazsa şayet,
Ne baş kubbe olur,ne gönül mâbet,
Aşktan yoksun kalan cümle ibadet,
Tanrı’nın katında o hâle gelmez.

Bir geçici heves,bir anlık arzu,
Bu meşrepte değil aşık’ın tarzı,
Bütün kainatı,küreyi arzı,
Sarmadan yüreği,vebâle gelmez.

Varlığı ebedi,bir hükmü ezel,
Dikeni gül yapar,çirkini güzel,
Sevmek umumidir,aşk ise özel,
Eşi benzeri yok,emsâle gelmez.

Aşka düşen,aşk zevkini ar eder,
Gerçek aşık,varlığını nâr eder,
Kül olunca her varlığı yâr eder,
Aşksız olan kişi visâle gelmez.

07/02/2007