Düşünelim garipleri neden kimse görmez,
Bin an olsa fakir, fukaraya hal hatır sormaz,
Her kendisi alır asla geriye vereyim demez,
Garip yaşamayan ne anlar açın halinden.

Güzel giyim kuşamına bakıp hiç aldanma,
Elbise ile itibarın çoğalır deyip hiç sanma,
Kendini şiar edinmiş amacı bencil davranma,
Kendinden başkasın görmeyene anlar halinden,

Yaşamda hiç çile çekmeyen çileyi bilmez,
kendini unutup gün eder kimseyi görmez,
Gece gündüz işi eğlence başka şey gelmez,
Açlığı tatmayanlar ne anlar açın halinden...

Allah şahit perişan durumdadır görünen hal,
Garip kuru ekmek yer diğeri ise hep yer bal,
Ey nankör kendini bilmez çoksa gel onu da al,
Aç yatmayan ne anlar aç yaşayanın halinden,

Yokluk nedir bilmemiş pençesine düşmemiş,
Yetimi, öksüzü görüp onarlı hiç sevindirmemiş,
Ömrü boyunca hayır işlememiş, hayır görmemiş,
Kendi karnını doyuranlar ne anlar açın halinden..

Sel olup bulanıkta aksa suyu olur hep duru,
Hiç kimseyi görmez, hal bilmez vicdanı kuru,
Düzenin esiri olmuş, sürüngen olmuş şoförü,
Aç kalmayan gafil ne anlar garibin aç halinden..

Gelir dağdan iner bağa bağdakini kovar,
Düşünsene bu dünya bu kadar mı çok dar,
Unutma hiçbir zaman kulun kulda hakkı var,
Devamlı alanlar ne anlar muhtaç açın halinden..

Hazır servetlere konar, emeksiz hayat yaşar,
Hal bilmez kendi alır hemen bıkar ve boşar,
Medeniyet nedir bilmez karanlıkta kendi koşar,
Görüp gönlü görmeyen ne anlar açın halinden..

Verimsiz ot biter el attığı gezdiği bütün her yerde,
Çare için merhem olmak istemez asla hiç derde,
Gönlü eğlence de fikri için pis olan hep mide de,
Kendi tok diğeri aç olan ne anlar aç olanın halinden

Yokluğun pençesine yaşamında hiç düşmeyen,
Şeytanı nefsini dost edinip, garibi düşman eyleyen,
Yaşama gayesini unutup insanları hiç sevmeyen,
Kendisi toksa ne anlar diğeri aç olanın halinden..