Nede zor akşamlardı, derdi sineye atan
Hey gidi fani günler, hüzün bırakıp gitti.
Ne harda yakıyordu, gelip gönülde yatan
Kaşla göz arasında, su gibi akıp gitti.


Ansızın belirmişti, yüce gönül dağında
Öyle bir yer etti ki; sevdanın otağında
Zevk-i sefa eyledi, gönlümün şen bağında
Delirmiş şimşek gibi, gürleyip çakıp gitti.


Zemheride bahardı, bazen yaz gününde kış
Şiirlerde can verdim, işledim nakış nakış
Gönlüme iksir idi, sevgi dolu bir bakış
Derdi, kederi alıp, peşine takıp gitti.


Şimdi geceler tenha, yoldaşım hep yıldızlar
Yâd edilirken mazi, bazen yüreğim sızlar
Artık hüzzam çalıyor, tiz perdede ki sazlar
Küllenen bir sevdanın hüznünde yakıp gitti.


Elveda diyecekti, yutkundu geri aldı
Gözleri ufka daldı, öylece durup kaldı
Belki başka bir âlem, onun için tek yoldu
Tek kelime etmeden, yüzüme bakıp gitti.