İftar yemeğine alman ,usulü
şehrin bu huyuna ,alışamadım
İş bitirenler rahmetli, duvarda asılı
Göç mü geri döndü, hele bir görelim

Kavak iftar yemeği verir ,göç geride
Varalım’ da; Kadirli kokusu alalım
Ben ayrılalı ‘Karsın’ yetmiş iki köyü var idi
Her köyden bir temsilci varmı,bir görelim

iftarda; İkide Kozan lı olsa ,seyret lafı
İki vızdan ,bir bizden ’Karetepe’ tarafı
şöyle bir kolaçan etsek ,Eşrafı,etrafı
Sefa amcayı anıp,Cezmi beyi görelim

Beden Ankaralı , gönül olmuyor
Babasında görmiyen ,ikram bilmiyor
Gelenek ,görenek ,töre kalmıyor
Paralı iftar daveti nasılmış, bir görelim

Eskiden ağada, makam sahibinde,
İzzetler, ikramlar ,cömertlik var idi
Mevkilermi düştü, makammı ucuzladı
Alman usulü iftar yemeğin bir görelim

’Kol kırılır yen içinde kalır’ denirdi,
Şimdi her ‘üç Karslı’, bir Cumhuriyet.
Eskiden ;Bir tatlı hatırına ,kır acı yenirdi
Kimin eli kısa, dili cömert ,bir görelim

yarsuadım kem basma; alttan üsten
eleştiri yersin ; Eşten dosttan, Karstan
Dadaloğlundan beri, hep yazılır destan
Mürüvetsiz beyler çoğalmışmı , Bir görelim