Yine
Karanlık
Her bir tarafı
Teklifsizce kaplamıştı

Gökyüzü
Umutlar için bahtı
Yıldızların ışığı vardı

Işıklar
Ah ışıklar
Ne çok uzaktı

İçim
İçimi almıyordu
Yüreğimi burkuyordu

Hasretim
İşte bir ışığa
Yalnızca umuda

Ne açılmaz
Bir kapıymış
Kapılar kapandıkça
Umutlar bizarlaşırmış

Ey kapı
Sinemde ki
Âlemde ne hicran
Gönül
Ufkum perişan
Ruhum ki öyle zindan

Her taraf
Kendince karanlık
İçimde katlanan yanık

Hasret
Bir umuda,
Gönül beklenen
Sevdaya çok kanık

Yollar
Artık karanlık
Duvarlarda kayık
Artık zihnim çok bulanık

Öyle
Adımlıyorum
Nereye
Doğru gittiğimi
Nedense bilmiyorum

Ben
Karanlığa
Geceler de kalana
Öylece sarılıyorum
Kim ne derse

Bilinmeyende
Odaklaşan her şeyi
Müteredditliğimle
Doyasıya solumaktayım

Aşk
Nuru aydınlık
Kimisine göre
Çok bir karanlık

Elbette
Hem de nasıl
Bir karanlık ışığı
Muştulayan aydınlık

Her an
Çekim artıyor
Benliğini parçalıyor

Sakince
Alıyor seni içine
Bedenini uzaklaştırıyor

Manalaşıyor
Sevda haz alıyor
Aşk manada yaşanıyor

Mustafa Cilasun