Zavallı ÖmrümAşk nedir, nasıldır, inan bilmezdim, Seni görünce ben, aşkı tanıdım. Sevmeseydim seni, gönül vermezdim, Aşkı sende buldum, sana inandım. Ben sana tutkunum, ben sana vurgun, Ben sende değilsem, sen hep bendesin. Aklım çok karışık, gözlerim yorgun, Şimdi tek düşüncem, daima sensin. Uğrunda öleyim, sen iste yeter, Sevgisiz kalbinde, bekçi olurum. Yeter ki sev beni, sensizlik beter, Hasret denizinde, ben kaybolurum. Gel yanıma şöyle, dinle bak beni, En çok seni sevdim, yemin ederim. Sevmekle bunaltıp, sıktıysam seni, Gönlünde yer yoksa, çeker giderim. Giderim buradan, çok uzaklara, Bir bilinmez yerde, sensiz yaşarım. Yaşamaksa eğer bu, senden sonra, Kadere kahredip, hergün ağlarım. Ben aşk bahçesinin, mutsuz çocuğu, Ben sadece sana hasret, bülbülüm. Ne zaman bulurum, şu mutluluğu? Görmeye yeter mi, zavallı ömrüm? Mehmet Ali Çıbıklı |