ALIN;ALIN...

Biz almayı bilmeyiz..asaletimizde vermek vardır.karşılıksız vermek..11 hece veznine hakim,oldukça güzel ve ahenkli mısralar dizini.
İnsan omuzuna fazla yük alınca,kusurlar bol olunca saçıp dağıtmakta çare bulabilir.
Genelde yorgun ve ufkunu örten dumandan hislenip karamsarlığa düşünce
kıymet bilmez örgülerin çevresinde uzun uzun yürüyüp susayınca..
dişler o eski kuvvette ceviz kıramazsa,yumruk yürekle birlikte sıkılamıyorsa..
ateş ayak ucuna kadar gelmişde bir tekme vuramamak,dokunamamak,kovamamak hastalığı yakalayınca..
rüzgara karşı duramamak,yağmurda ıslanamamak,güneşe varamamak;karda kayamamak çok acı.
olsun!düşünce dağından aşağı toz toprağa bulanırsın.
her şehre ayan ırmaklar çağlar girmesende girenlerin yanında durursun.
aşkı hani kim fethetmiş ki? sevda nakışını motiflendirenler aslında devasa naz ve cilve bıraktı.
buda kocaman dünyayı küçücük etmeye yetti!insan küçüldükçe aslında dünya büyür.
İnsanda mal mülk ve maddi eylem çoğaldıkça o sonsuz ve ebedi ikram naz ve cilveden uzaklaştı.
dünya gözünde büyüdü.oysa dünya hayatı ne kadar?en fazla 100 yıl..sonrası toprak çürüme..
İşte bu bağlamda ŞAİR alın diyor ve neyi varsa veriyor ve dünya nefeslerine terkediyor.
Güzelde yapıyor..Sonsuz kazanılmış nazını muhafaza ederek gidiyor.
Bundan daha büyük bir kazanç olamaz.
Dünya yükünü dünyada bırakmak lazım..Hamallık yeter.Özgür ve hür nefesi ruhun kanatlarında sınırsız dolaşacak.
Şair kendini hesaba çekerek unutulmuş hesaplarını görüyor..Ve bizde alacağımızı alıyoruz.
11 heceli şiire 11 heceyle yol verebiliriz...ustalara çırak misali...sevgi ve saygılarımla..

alın gönül benim hal benim değil
bülbülü çağırın gül benim değil
ömür kuş yuvası yel benim değil
başını taşlara çalasın dünya..v.u..

merhaba arkadaşım

evet her şeyin yalan olduğunu keşke anlaya bilsek arkadaşım

her halde o zaman biribirimizin de kıymetini bilir kırmaz incitmeyiz


ama nerde yalan dünyanın tatlı hayallerine kapılmış gidiyoruz dolu dizgin

yüreğin var olsun arkadaşım sevgi ile kal bu dünya kimseye kalmıyor zaten

adeta... sosyal yardim fonu.. fakfukfon gibi bir siir okudum..

her dizesin de..

mal sahibi mulk sahibi
hani bunun ilk sahibi..

tur turev.. ana fikri ile..

ulvi uhrevi olarak.. zihnimi sarz eden..

her kitasi.. ibret vesikasi tesbitleri ile..

mesale kandil.. ve adeta feyz aldigim..

bu bu..

naasi gider iken uzeri salin
dokulup yapragi kuruyup dali olsa da..

oldukten(!) sonra mezarinda dirilerek..

ruhunun mezarin da dirildigi an dahi..

yine yeniden ikinci bahar..
meyvesini verime hazir...

ve mehtapli geceler de kalemi sivrilip..

dizeleri buyuyerek..

gonul telimizi titiretecek..
siir muellifi kutlarim..

sairler olmezler..

bu dunya zaten.. bu sebeble yoksul insanlarla doludur..

eger sairler olse ve gonul zenginlikleri ile sahip olduklari ev araba tarla tapan..

fakir kimselere dagitilsa.. bi tene bile yolsul kimse kalmaz..

sairler o kadar zengindirler yaani..

ben oldukten sonra ki mal varligim..

bi turlu issizi aci bitmedik..
melmeketime dagitilmasi dilegi ile..

bu hic olmuyen..

olmedikleri icinde.. yoksul(gonul kalp gozu yoksunu) kimselerce oldurumek istenen.. siirimiz.. ve oldurulmek istenen sairlerimize.. tokat gibi guzel siir olmus..

hep yasiyacak mezarinda dirilecek sairimizi kutlarim.. saygilar.. dayim ol kalem saygilar..