Görürsem ki dönmüşsün bana verdiğin sözden
İnan ki yaş değil de ,kan dökülür her gözden
Utanırsan, korkarsan aşk denilen bu közden
Başka bir çarem kalmaz ben seni unuturum


bir çift gözümü heba eylediğim yâr!şimdi yürümekten aciz ayaklarımı bıraktığın hangi tozuna kurban versem ki
kadere isyanım olsa,korkarım beni yaratanda da tutarım dilimi,bildiklerimi yuttum gayri dilimde kurulmamış cümlelerim var
gözlerim
soğuk vedalarına kendi feda ederken,boğazımda yutkunamadığım bir sen kaldın!
yine aklımda aynı soru(nasıl kıydın bana?)ya da(nasıl yaktın bizi böyle)
vedalar gözleri ile sevenler içindir!
ben seni gözlerimden sakınıp yüreğime yazdım da sevdim
ihtiyacım ne kalem ne kağıt oldu seni yazmaya
doyamadığım bir aşkın peşinde bertaraf oldum
.(
ah benim sızıma ortağım,
her mektubumu aynı renkteki gözyaşlarımda yazdım,aynı acıyı içtimde avuçlarından
silemedim avuçlarının ortasına sinmiş sensizliği
direndiğim çaresizliklerimden
kurtuldum işte bak
senin bildiğin kadar da korka değil mişim demek ki...!
ama
senin kadar da cesaretli olamadım ki aşka!
bizde
ömürlük yazılırdı sevda!:(

giderken yüreğime yazdığın şiiri ezberledim..korkma!
(unutursun sevdiğim)

ve şiir!
finali ile yüreğime bir tokat attı :

Demem o ki sevdiğim bana sensizlik haram
Bu hasretlik oldukça kapanmaz gönül yaram
Dosteli bitti derler bir gün gelince sıram!
Başka bir çarem kalmaz ben seni unuturum


bahri abim,
ne demeli sana ki şimdi,
gözyaşalrımı yoldaş ettim şiirine bende
kalbi tebrıklerimle abim..