Şu gurbet ellerde garipçe boynum
büküldüğü yerde gam çiçek açtı
vurduğun hançerle kanıyor kalbim
döküldüğü yerde kan çiçek açtı

yağmurum yağmıyor hayat gam çölü
sustu şu gönlümün garip bülbülü
tomurcuk çiçekti sevdamın gülü
söküldüğü yerde kan çiçek açtı
,
ne gönülde huzur ne gözde uyku
cigere saplandı ihanet oku
uzaktan uzağa bir sisli korku
büründüğü yerde tan çiçek açtı

gözlerim yıkılmış bir şehir şimdi
sözlerim yakılmış bir şiir şimdi
hayat ki kurumuş bir nehir şimdi
süzüldüğü yerde can çiçek açtı

hayal darmadağın , ümitler kırık
boğazımda düğüm düğüm hıçkırık
ey gönül gidenler dönmüyor artık
görüldüğü yerde gam çiçek açtı

azgın seller duruldu gün yoruldu
hasret ateş oldu bahçe kavruldu
yaprak yaprak sokaklara savruldu
süründüğü yerde sam çiçek açtı

yalancı dünyada bir garip kuldum
gönül defterinde sevda okudum
yürekten yureğe sevgi dokudum
örüldüğü yerde zan çiçek açtı

Can Nuri gün güne bir başka yandım
Kerem’in ahını şimdi anladım
Aslı’yı kendime yar imiş sandım.
sürüldüğü yerde gam çiçek açtı


Nuri CAN 1978
www.nuricann.com