ıssız bir sokakta hüzün yağmuruydu yağan
adam başı eğik,gözleri üzgün ve yapalı
sırdaşıydı arnavut kaldırımları,ona bakan
göz göze anlaşıyordular ağlamalı

kaç kez adımlamıştı bu yolu
sırtı dik başı mağrur
şimdi ürpertili bir boşluk dolu
adamda kalmamış gurur

taş ağladı
adam ağladı
adamın elinde ki
izmarit ağladı

buruşuk göz kenarları nemli
ölüm dedi !
ne de çok önemli

daha dün değilmiydi
top sektirişi
hani mahallenin kızlarına
serpilişi

şimdi..

adımlar aksak ayak yalın
dökülmüş saçlarıyla elde bir maymun

taze gençlik alayında durumun
hatalarına dargın bizim ihtiyar vurgun

gizeminde bir halt yediğini sanan
izlerinde geri geri döneleyen
alın yazışına küfrederken yanan
feri kaçmış gözlerinin
büzüşmüş teninin
hala çalımında gençliğinin...

.............................................EMA