Bu gün kınalı fatma öldü
Eşinin yanına defnedildi
Doksandört yıllık ömür
Bir fatihalık saltanatla son buldu
........
Derdiki;"Bizler dağı terk ettik"
"Teröre dağları yurt ettik"
"Biz varken hele gelse, göreydik"
"Dağlar eşkiyaya yurt oldu"
.............
Toprakkale,toprakkale
Kimine hasret,kimine sıla
Ecem derde; Ah ederdi ,ahı ile
Yarsuad;Dünya Kime,kime kaldı
..........
Ruhu şaad olsun
25.haziran saat 07.30 2014


,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
KINALI ÖYKÜSÜ
.............
Sekseninde yedi şubattı ,kaybetmişti eşini
Doğum yeri seyyar ,kimse bilmezdi yaşını
Evlilikte Yarım kalan, asırlık Kınalı düşünü
Gözyaşlarıyla ,Velisini yorumluyordu

Acep Şükretmesini bilemedik ’mi ;’Oğul ay’
Yüzü geçkin kilo ,bir seksenlik boy
Hüznün çizgileri derken: ’Kınalım oy ‘
Beyi ile güreş tuttuğunu hatırlıyordu

Toprakale’de, bahçe sularken akraba oğlu
Pehlivan yengesine kayınları emmioğlu
Güreş halkası kurulur ,arkın başına sağlı sollu
El enseyle birer, birer suya yatırıyordu

Dediler ki : ’Ağabeyimizle yani beyinle
İsterimsin ? ;Güreş tutsun seninle’
Dedi: ’izin verir birde erkeklik onuru ile
Çıkmazsa meydana’ yıkacağını biliyordu.

Yıkmasına yıkmıştı, bir çelmeyle beyini
Bir çit direğiyle dövülüp ,seyre doyan köyünü
Çadır açışını ,göç çekişini ve erkek payını
Yarı mahpus ,enişte evinde arıyordu.

At binmiş ,silah çekmiş, erine gardaş olmuş
Onunla ağlamış, onunla gülmüş, ana olmuş
Toroslar da yaylamış, çukur ovada avlanmış
Hanımdan gardaş, erden dost olurmuydu?

Bey;Cilve ister,naz ister,kırıtmalı söz ister
Güreşiciyi neylesin, oğul ister, gelin ister
Sarı saçlar, yüksek topuk , dolanacak boyun ister
Aslanın dişisine ,töreler geçit vermiyordu.

Kayseri Karaköy , Toprak kale, Konya Kadınhanı
Kürdü, Laz-ı, Çerkez i ya yürüğün yöresi yurdu hani?
Torosları, yaylaları parsellemişler; Ne deve, ne çanı?
"Zaman Galleş ,insanoğlu çiğ süt emmiş"; Diyordu

Enişte evi güzel, enişte evi çok katlı, hemde hoş
Lakin oturanlar memur, balkonlarsa sessiz boş
Mahpus damına benziyor yalnızlıklar peş peşe bir hoş
Ne iti, ne horozu, ne konuşacak adam vardı?

Kimsenin evinde, mutfağa girmez ,ne deyim
Dolap açmaz, ocağa dokunmaz ,sorsan "eyiyim"
"Ah erim"diyordu, sağlığında dalaştığı Kınalıya beyim
Vücut ihtiyar, ayak yorgun, gönül kanatlı uçamıyordu?

Yörüğün hası;Goca Mahmud bacısı
Mangal gibi yürek, közlenmiş acısı
Yalan oldu;Omar-ı,Ecesi, Kınalı Hacısı
Ölen ölmüş, kalana nolmuş, sormuyordu?

Yarsuadım; Kınalının "bir günlük öyküsü"
Ölüm değil ‘9’ çocuğu "büyütme" gaygısı
Miras bile aldırmamış ;"Gardaş saygısı"
Döndü sünü, Kemalini kimseye açamıyordu
.......................
...........