Zanatların pirleri vardır
Pir’’leri, her zanaatın Peygamber’’ler-dir
Peygamberler bizim içimizden / bizden biri / lakin seçilmişlerdir
Hani farz’’lar, emirdir/ sünnetler tavsiye/ o seçilmişler için kılınır o seçilmiler içindir
Anlasalar anlayanlar ibret alsalar: hataları bir, bir, çözülüverir
Ne sorun kalır ne tasa
Alemden ibret alan olsa
Her zanaat alır verir/ devir’’daim, eder
İş dediğin iş gibi / tam doğruysa eğer
Her bir/ birini ittirir / yeniler / ortalıkda çöp çöpel kalmaz
Yanlış ise şeytanın işidir / ortalıkda çöp çöpelden geçilmez
İşde inanmadığı şeytan / yaptığı işlerde bellidir
İşde işin/ ince mevzusu’’da, budur
Kişiye zorlar/ zora sokar aklınca / fırsatcılık yapar
Sonra bir bakar
Bilmezki ahmak inanana fırsatcılık yasak
Samimisi amma/ ha, öylesi değil yanlış anlamasak
Yar ve yardımcısı bir yol bulmuş
inanan o yoldan çıkıvermiş
İşde ahmak şeytan / hep yapar bunu il’’la’’ki, kendini kandırır
Zaten inanan şüpheye hiç düşmezki / inanır bilir
Şeytan her yanını bağlasa inananın olaki / İllaki bir yerden bir açık verir
Hani her hayırda bir şer / her şerde bir hayır var’’ya,
İşde inanana bu yanına tertemiz ibret kalır
Velhasırı şeytan işiyse yapılan iş/ şeytan zaten / etrafını hep pislik doldurur
İşde iş dediğin işmidir / aslı doğrumudur yanlışmıdır / kosundan bile belli olur.
Yahya sevim ; Aydın .