Nakış nakış işledim seni kalbime
Sonunda ölüm olsa,ne çıkar
Yanımda durursan beni kim yıkar
Acıları çekerim ılgıt ılgıt bedenimde
İçerimde ateş olup yaksanda
Küllerini savururum gök yüzüne atarsam
Uçuşan martılar özlemle bakar.

Henüz dokunmadığın bedenime
Çölde ki serap gibi dokunursan
Kum taneleri kadar avuclarını yakar
Engin denizlerde pusulam, karanlıklarda ışığımsın
Yağmur damlası gözlerinden süzülen
Pembeleşen yanaklarından akan göz yaşların olup
Dudakların arasına sızmak isterdim

Kaşlarından kalem yaptım
Kalbimin derinliklerine ismini yazdım
Kelebeğin çiçekteki sevinci kadar temiz
Duygularımla seni sevdim seveceğim
Bırak duygularını özgürce sineme
Uzansın sere serpe fırtınalar kopsada
Perçinlenmişsin yüreğime söküp atamaz
Bir ömür boyu kalacaksın
Bırakmayacağım ecelimle ölmedikçe
Nuran ölmez
Gercelerin şairi