Yar…
Bir gün ölürsem
Kederlenip üzülme
Yüreğin sürurundan geçme
Vakti nasip de, ümitle yâd et, boyun bükme

Cansın
Cana can katansın
Hicran ve sürur yaşatansın
Canansın, emanetimde ki Ahsen-i vicdansın

Bir vakit
Yalnızlaşacaksın
Etrafında kim olsa, arayacaksın
Masum ve mahzun şekilde bakınacaksın
Kimi zaman ağlayacak, gecelere anlatacaksın

Kabrime
Su taşıyacaksın
Lal olan halinle konuşacaksın
Sessizliğe misafir olacak, ah u zara kalacaksın

Bir an
Ruhundaki derinliğe
Zihnindeki silinmeyenlere doğru
Melül şekilde adımlayarak, hüzün bulacaksın

O an
Ne uçan kuşlar
Ne etrafındaki nazarlara
Bakmayacaksın, kaybettiğini hatırlayacaksın

Adeta
Ötenin haşyetini
Ruhunu bekleyen vaktini
Hüzün içinde defaten yaşayıp, hayıflanacaksın

Geriye
Dönüp baktığında
Ziyadesiyle hicrana kapılacak
Kulluk hassasiyetini yeniden sorgulayacaksın

Her kim
Maveradan bahsetse
Efradın neşe ve muhabbetle gelse
Senin hassasiyetlerine çok ehemmiyet verse
Sen yinede yalnızlığı en hazin haliyle yaşayacaksın

Mustafa Cilasun