K. aranlıktı her yer çok karanlık.
anne gözlerim çok ağrıyor ışığa bakamıyorum.
anne ışıkları kapat gözlerimin içine giriyor.
canım çok yanıyor Annecim.


I. şık yok karanlıklar sona erdi
anne midem çok bulanıyor
yardım et Annecim, çıkardım
midem acıyor Annem


R. ahatlasam biraz
başım ateşler içinde
her taraf çok sıcak Annecim
götür beni gittiğin yere Annem


M. endil elimde
gözyaşlarımı siliyorum
ağlıyorum, dayanamıyorum Annecim


I. şığın yolunu yollarda
o gözlerde gördüm
o kaçan gözlerde kayboldum


Z. aman hayat dakikalar
her geçen saniye
hayata gözlerimi kapayışım
son veda gözlerim


I. hlamurların kokusu
mis gibi içime sindi
derin bir rüyadayım


A. çılan her kapı gözlerimi alıyordu benden
ne zaman gideceğim?
allah’ım hastane kokusu gül kokusuna ne zaman dönüşecek?
sihirli ellerime ne zaman kavuşacağım?
tüm sevdiklerime kafamda bin bir soru
yardım et yüce Allah’ım!


Y. aşlı gözlerimi çocuk sesleri alıyordu.
daha minicik bebeklerdi Allah’ım
ağlamayın ne olur, ben buradayım
ben hepinizi çok seviyorum
yanınızdayım ağlamayın
gözlerim, göz bebeğim


A. ğlasam ağlayamıyorum
gülsem gülemiyorum
benim gibi tüm herkes bir başına
alışmalıyım mecburum


K. apanan her kapı, içime kilit vuruşum
bağırma mı haykırma mı?
duymuyor kimse sesimi, neden Allah’ım?


K. alp atışım hızlanıyor
derin derin iç çekiyorum
annen geldi, Özlem’im birse bin oldu
anne beni götürmeye mi geldin?
hadi Anne! Çabuk olalım, beni giyindir Annecim
gidelim buradan, ben gitmek istiyorum


A. nne, kırmızı ayakkabılar! Bunları bana mı aldın?
nasıl da parlıyorlar!
annecim, ayakkabımı giyindir!
hadi gidelim Annecim!


B. unları bitir, yemeklerinin hepsini ye bak!
sana muz da getirdim, hadi ye!
kendine bak ki iyileşesin!
hemen gidelim Anne!
yedim ama, bitti hadi gidelim!


I. şık kapandı
çıkardım tüm yediklerimi, öyle acele yedim ki!
eve gideceğim diye
bak bebeklere Özlem!
annemin beni yine orada bırakacağını anlamıştım
bebeklere bakarak içimi çektim
gözlerim doldu, ağlayamıyordum


M. asmavi boncuğum, Annecim ben çok üşüyorum!
gel Annem, sımsıkı sar beni
ne zaman gideceğim buralardan?
veda ettim hepsine
ben gittim, bulutlarda kayboldum


YAZAN: ÖZLEM DEMİRKAYA &.&


YAZIM TARİHİ: 04.04.2011 / SAATİ: 15:00


NOT:ÇOK KÜÇÜKTÜM DAHA 4 YAŞLARINDAYDIM O ZAMANIN VERDİĞİ YAŞADIĞIM ACILAR VE HASTANEDE KALDIĞIM O HER IŞIKLA GELEN BENİ BİR GÜN ORADAN ALIP GÖTÜRECEK IŞIĞI BEKLEYİŞİMİ YAZDIM CANLARIM TÜM SEVGİLERİMLE ..*

ŞEBNEM ÖRS BENİM CAN DOSTUM DEMİŞ Kİ;

BEN BU ŞİİRİ İLK OKUDUĞUM DA RESMEN AĞLAMIŞTIM... İÇİMDEN BİRŞEYLER KOPTU SANKİ, ÖYLE SIRADAN DEĞİLDİ YAŞANANLAR, GERÇEKTİ, ACIYDI.... HER MISRASI BENİ HAYLİ ÜZDÜ.... SONSUZLUĞA GİTMEK GİBİ BİRŞEY BU AÇILAN KAPININ HER ADIMI... ELİNİ TUTAN OLDUĞUNDA BİLE, GERİ DÖNÜŞÜ OLMAYANDIR ASLINDA, BAZEN YOKSUN BAZENSE VARSINDIR.... İŞTE BU YÜZDEN DERLER YA ZAMAN HERŞEYİN İLACI DİYE... YAŞAMLA ÖLÜM ARASINDAKİ BU GİRİŞ ÇIKIŞLAR BİRER ACIYLA BÜTÜNLEŞEN GÜLÜMSEMELER.... DUYGULU BİR ŞİİRDİ :(