Bana sonbahar lazım
raporsuz bir hastalık nüksediyor şakaklarımda
serseri bir yalnızlık dolanmış adımlarıma
intihar ediyorum tüm nefes alışlarımda.
Bu bahar fazla geliyor ciğerlerime, seni özlüyorum.
Gözlerindeki savrulan yaprakları ,
sendeki sonbaharı özlüyorum sevgilim.!
Bana sonbahar lazım,masada iki bardak tavşan kanı çay.
Adalara baksın gözlerimiz ,çocuklar geçsin yanımızdan.!
yasemenler koksun etrafta ,kederim uyusun sonbaharda.
Bilmediğimiz sokaklara yürüsün adımlarımız.
Portakal ve lavanta çiçeği koksun her taraf.
Önce çekin sonra utana sıkıla tut ellerimi.
Köşedeki mendil satan, çocuk, onun yanından geçince.
Sessizce yak yüreğimi,seni seviyorum de..!
ıslansın gözlerim.küçük bir yağmur yağsın üzerimize.
Yalandan da olsa sonbahar olsun biraz.
Her şeyin ilki olsun,ama son gelmesin bu aşkta.
Aşk yalnız demlenmesin bu baharda.
Avuçlarım sensizliği ezberleyip kanamasın.!
Tekrardan romanlara sığınak yapmasın,
,acemi gölgelerin oyununa gelmesin.
Serseri mayınlara basıp ta , yol olmasın yüreğim sevgilim.
Sen hep gel bana ve yalandan sonbahar olsun zaman.
Gazete manşetleri dram yazmasın,aşk kırmızı olsun her daim.
Acının zaten dili yok ki ,tekrardan çağırsın seni.
Güneş bile alışmış asiliğime,kırmıyor kalemimi.
Sonbahar zemheri geceleri örtüyor üzerime.
Sıcaklığını ve nefesini özlüyor bedenim,
aklım firarda , hızlıca heba ediyorum günleri.
Çığlık olmuş sesim , açılmıyor kapılar.
Bu sonbahar hastamı ne ,adımlarının sesi yok bende.
Acımın akranı ölümün kefeni yok bu mevsimde.!
Ama ben aşkı doğuruyorum her mevsimde.
Mühür arama gözlerimde yalan göç baharlara.
Kalmışım seni bulduğum sonbaharda.
Sen yoksun ya ..! yüreğim kaç intiharlarda.
Yalnızlık hep sürgün yollar göç bana.
Geçmişim geleceğim sevdam eyvallah sana.
Çingene olur zaman;bize yalnızlık kalır.
İşte neden bilmem sonbaharı özlerim.
Dön bana.!
Hatice Nilüfer Dirilen