DAYI

Al kafa kâğıdım bak dur yüzüne
Demeyin, kazara Karslıyım dayı
Hürmetim var dağlarına düzüne
Derdinden azara Karslıyım dayı

Elim mertti niye susam çekinim
Bozmasalar koyun gibi sakinim
Her mevsimde bereketli ekinim
Daneden közere Karslıyım dayı

İster koç oğlu koç ister poşa de
Karslı haricine sümmü hâşâ de
İster kaba tomruk, iter meşe de
Fidandan hızara Karslıyım dayı

Karslı odur loru süzer süzekten
Dağlara eş, kalak örer tezekten
Bana ne batılı süsten bezekten
Seferden hazara Karslıyım dayı

Mert işidir mor koyunla yattığım
Meledikçe derdi derde kattığım
Kaz ördek cugadı, alıp sattığım
Kalıptan pazara, Karslıyım dayı

Şerifoğlu düzen, bozanı sayma
Gurbette kudurup azanı sayma
Mal için geçmişe, kızanı sayma
Beşikten mezara Karslıyım dayı

Ali Eliş
Sözlük:
Kazara: kaza sonucu yanlışlıkla bilmeden
(güncel Türkçe sözlük)
Azar: dert sıkıntı
(Türkiye Türkçesi ağızlar sözlüğü)
Közer: iyice dövülmemiş kabuğundan ayrılmamış başak harman altı
Türkiye Türkçesi Ağızlar sözlüğü)
Poşa: kalbur elek yapan satan kimse
Türkiye Türkçesi ağızlar sözlüğü)
Sümme hâşâ: öyle olma imkânı yok anlamında
)
Hazar: barış
(güncel Türkçe sözlük)
Cuga: kümes hayvanlarının yavrusu civciv
(Türkiye Türkçesi ağızlar sözlüğü)
Kalak: Tezek yığını
( güncel Türkçe sözlük)