Kafam çok dağınık bu gece,
Inan abartmıyorum,
Iki satır seni yazamıyorum.

Acele edip üç beş cümle edeyim diyorum ,
Gözümün önünden hayalin kaybolmadan
Ondan da hiç bir soruma cevap
Alamamaktan korkuyorum.

Bu gece kalemim kağıtlarımı esir alamıyor ,
Biriken sitemlerim gürlüyor arada
Gözlerime ürkekçe bakıyor
Ama çağlayıp akamıyor
Bilki bu hoşuma hiç mi hiç gitmiyor .

Bir an önce sabaha ulaşmalı,
Ama bu gecede uzadıkça üzüyor
Oysa isteseydi takınırdı kanadını
Sıyırabilirdi üstümden bu kasvetini
Yoksa satırlara
" O" sihirli dokunuşlarımı mı bekliyor ?

Ağırlaştı da "O"matem uykusu,
Sakladı kanatlarını korktu sanki
Yüzü gülünceye kadar
Seyrettirecek bana uykusunda kendini belli.

Ne deyim ki !
Onun da vardır bir bildiği
Bense elimde olmadan
Onu seyrederken ve gizemine dalarken
Affet tek bu gece olsa bile
Senden adım adım uzaklaşıyorum...

Nuran KARACA
14.6.2012 .00.19.
00:04 16.06.2014