Kâinat çiçeğinin, meyvesindeki ‘tohumu’
Gelecek mayasının, şekillenecek ‘suyu’
Elementlerin, bileşik safi has ‘hamuru’
“İnsanlık” cesetse, “baba” onun ‘ruhu’
“Baba,” sonun bir evveli, ilk’in ise en ‘sonu’

Kâinatta, hayata seçilen Dünya
Dünya da, insanlığın tohumu “Baba”

Canı canan “baba,” meyvede ‘çekirdek’
Çekirdekten, filiz, dal, budak, ‘çiçek’
Üründeki, öz ruh; en son safi ‘gerçek’
İnsan olan insan, “babayı” böyle bilecek
“Baba” seçilmişlerin en seçilmişi denecek

Kâinatta, hayata seçilen Dünya
Dünya da, insanlığın tohumu “Baba”

“Baba,” sabrın, metanetin, ümidin ‘yasası’
Açılmaz sırların, en sağlam bir ‘kasası’
Evin direği, âlemlerin ‘istinat noktası’
Geçmişin mirası, atalarımın ‘gen haritası’
Kutup yıldızı sanki kâinatın şaşmaz ‘pusulası’

Kâinatta, hayata seçilen Dünya
Dünya da, insanlığın tohumu “Baba”

Ta! Âdem peygambere dayanır soyu sopu
Allah; renk yumağı topraktan yarattı onu
Cennette, Kevser suyu ile kardı o çamuru
“Baba,” karakterlerin çok renkli bir tonu
Evren de, seçilen dünya; dünyada ise; “baba”

Kâinatta, hayata seçilen Dünya
Dünya da, insanlığın tohumu “Baba”

Bekir ÖZCAN-Borborunbekir