İstanbul tepe taklak gözlerinde pervane
yüreğin kim bilir kaç binlerce kez
yangın yeriydi.
Bir sabun kokun kalmış geride,
birde hatıraların.

Yılların kötü oyunu seni vurmaz sanırdım.!
ve zaman senin için çifter çifter giderken
durduramamak yıkıyor benliğimi
çaresiz umutlarla sarılmalarım
bir sabun kokun kalmış geride
bir de hatıraların.

Hatırlarım... yüzlerce el emeği işin vardı
genç kızların çeyizinde.
Göçmen halin,eksik Türkçen
birde dobralığınla tanınırdın.
Çocukların için çabalardın
bilemem daha kaç kez sarılırım
Arnavut biberi yetiştirirdin evinin çatısında
birde nohut ekmeği yapardın bayram sabahlarında
üç beş Allah ne verdiyse giydirirdin çocuklarını
bak sen çocuklarının yaptığına
dur diyememişler zamana.
ve geçmişten bir sabun kokun kalmış geride
bir de hatıraların.

zamanın yükü unutmuş inmeyi omuzlarından
üç beş adımda dinlenmelerin belli ki ondan
seni en son bu halde izlemelerim
yüreğimin yırtılma sesi ve yağmur
kimbilir daha kaç kez sarılırım
bir sabun kokun kalmış geride
birde hatıraların..

doğduğumuz günden beri elini çekmedin
artık hiç çekme izin ver taşıyalım
her soranada dersin evlatlarım.
aklımdan hiç çıkmıyan sabun kokuların
ve bize yaşattığın onca güzel hatıraların
umarım hiç bitmez sarılmalarım..

hem annelik hem baba’lık yapan annem

Abdurrahman güler