Çok sevdiğim Erenköy
Sana vedalardayım
Elvedalardayım

Ansızın değişirmiş hayat
Sürprizlerin varmış



Bir yolculuk başlar başka mekana
Son gecendir tozlanmış anılarda
Beyaz sardunyalarımı da unutmadan
Pembe ortancalarımdan bir demet toplarken
Kırmızı dut ağacına mahsun bakarken
Ellerinle ektiğin çılgın asmana son kez bakıp
Sigaranı yakarsın

Hüzün kaplayan boş odalarına
Baka kalırken
Buruk bir tuhaflık sarar içini
Gecenin geç saatlerinde katarın seslerini bile
Nasıl özlersin
Yaşanan yılların içinde giden canlarım da
Vardır
Sanki o mekanda anılarla yaşattığım
Kimselere anlatamadığım
Yüklersin eşyalarını
Son kez evinin kokusuyla
Kapını yavaşça kaparsın
Acı sancılarla yola çıkmaktır göç
Eksilir içinden yaşadığın anılar
Yutkunur ve sessiz gözyaşlarınla
Ağır ağır adımlarını sayarken
Ne çok hatıraları anımsar
Dönüp bir daha bakamazsın!

Oya Gedik
Erenköy’e veda şiirimden bir demet