O yağmur bin defa yağsa,
Bin defa tekrar koşar,
Bin defa tekrar ağlardık.

Belki yağmurda koşmamalıydık,
Bir umut şimdi ağlamazdık.
Aslında biz hep böyle şapşaldık,
Her zaman sakardık,
Her gece yatmadan önce ağlardık.
Bir yudum şarap yetmez,
70lik bir rakı açar ağlardık.

Ha bu arada
Kim demiş alkolden dost olmaz diye?
Söyleyin ona,
O her kimse,
Ağzını açmasın rakı değmeden dudağına.

Belki yağmurda içerdik rakımızı seninle
Yağmur suyu karışırdı anasona,
Bir türkü patlatır,
Bir de şiir okurduk her dilde.

Bilirsin, yapardık.
Eğer atmasaydın o sevdiğin çiçeği
Toprağı ayağına döküldü diye.

İllaki rakı gerekli değildi,
Kaçak çay vardı, demler içerdik,
Sigara içerdik,
Olmadı tütün vardı,
Sarar onu içerdik.

Hepsini yapardık
Birinci çoğul olsaydık,
Ya da kimi kandırıyorum,
Yağmura bile gerek olmadan,
Biz yine ağlardık.