Serin bir yaz akşamı,
Güneş batmak üzere, uzaklarda . .
Hafif bir meltem, cıvıldaşan minik serçeler,
Bilmem ki sevdiklerim nerdeler.

Ne masmavi bir deniz ne de uçuşan martılar var burda.
Şimdi susmak zamanı, gönül hep yarda.
Hani hep içe şune derdin ya sen,
Ne rakım beyazlaşıyor ne de dumanı var sigaramın, sensiz. . .

Dilencindim ben senin,
Gönlünden ne koparsa razıydım, bir parça sevgine.
Şimdi görsen halimi belki dersin,
Kim bu yazık! Deli mi ne?

Aynalar.. Zalim aynalar..
Ne zaman baksam hep ordalar..

Şimdi eski resimleri karıştırma vakti..
Bir kenarda vidyomuz vardı sen ve ben aynı karede..
Ben sazımı çalıyordum hani bir tiyatro sahnesinde...

Şiirde olmasa neyapardım bilmiyorum.
Yazdıkça inan kayboluyorum,
Ne kafiyem var ne uyak.
Hayatım gibi sevgiye uzak..

Geldim yine bir şiirin sonuna,
Unutmak vakti mi,
Bilmem ki yeni bir aşk gelir mi gönül kapıma,
Demezmiydin hep her son bir başlangıç,
Kader bu bilinmez ne olur yarına . . .