Yüzümün Sınırlarında Ağrıyor Sakallarım
Gözümün Aura’sına Yapışmış...Batıyor
Canlandırdığım Bir Telaş
Ve Belkide
Sana Geç kalmaya hep korkuyorum

Kaybetmeye Ramak Kalmış Bir kentsin artık
Ve Artıklarından Kaybedilmiş Bir çocuğum
Yinede seviyorum...Kaçtığım bütün sokakları
Çocuk kalamayıp...çocuklara Karışma meselesini

En çokda Bunu özlüyorum aslında
Ama Herşey Sanki ayaklarımın dibinde...
Kopan bağcıklarıma Bağlanmış...
ve Beni Denizin dibine yolluyor

Bildiğim bütün Ölümlerin en iyisi bu
Seni sevdiğin herşeyden Uzak Bir yerde boğup Öldürmek

Ve Boğuluyorum çocukluğuma ....
Çocukluğumda daha çok kalabalıktım oysa
Şimdi öldüğüm Yerden
Yalnızlığıma Müebbet yemiş..Biri olarak geliyorum
Parmaklıkları aşk olan...
Rutubetli Kir bir odaya Teslim edilmişim
Esaretim Yalnız geçirdiğim
Her sevdanın..Bükülmüş tarafı

Şimdi Dinle Bunu !!!
Büyük bir rezillik içinde sevdiğim
Loş bakışlarına Katlandım...!
Fakat; Mutluluğun kuru nirvanasında
Elde edemediğim Bütün içten sevilmelerime
Selam olsun...