0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
659
Okunma
ışıklar rüzgar vermez insana
simsiyah bulutlar olmadıkça
kırılan dal dökülen yaprak
özgürlük arar sert rüzgarlarla
savrulur bilinmezlere
sararan yaprak misali düşünceler
serer yatağını ince uçlu
kalemler üzerine
zevk alır kıvranmaktan
güler gülünecek haline
taşır gülümsemesini
işkence dolu yarine
artık hiç bir şey bitmiş değildir
yabanlar da gül açar
koklar yabani adam
geçer kendinden
yarışır maymunla
bazen dört bazen iki ayak üstünde
unutur konuşmayı maymunlaştıkça
yırtar demirden kafesleri
attığı naralar
sonra kaybolur orman da
izini kaybettirerek
mağarasız yaşar son düşlerini
sesizce ve duygusalca
dünyadan koparak...
09/06/2014
Muhtar Gazi TOPAL
(Yarsever)
MALATYA
