Ayvayı yedik.
Çöpteki çekirdekler kavganın başı.
Sana hayatımı vermişim.
Hesap ediyorsun üçü,beşi.

Bölüşemedik sahandaki aşı,
Gerçekleri gizledik hasır altına.
Yatan da şaşı, kalkan da şaşı

Sevgileri aldık ayak altına.
Kini kuşandı bedenimiz.
Şu şunu demiş,
Bu bunu demiş.
Oldu nedenimiz.

Sen;
Onurunu yüklendin sırtına
Ben;
Umutlarımı bağrından vurdum.

Üfürdün bir fırtına,
Ben de çabuk kudurdum.

Şimdi ikimiz buluştuğumuz yolun başına döndük.
İki yolun kavşağına kocaman bir aşkı gömdük.

Bu akşam sensizliğin karanlık gibi olduğunu yazmayacağım.
Bir de sağa sola dönüyorsun,horluyorsun diye kızmayacağım.

Anlaşalım,kızım bende kalsın
O bensizliği sırtlanamaz.

Oğlumu da sen alırsın.
Baba gene geç geldin diyerek dertlenemez.
Çabuk alışır babasızlığa o daha çocuk.
Uyuduktan sonra yanağına kondur bir öpücük.
Aman ha! üstü açık kalmasın.
Çişini yapmadan uykuya dalmasın.
Ben belki işte olurum.
Cumartesi olmadan gelmesin.

Komşular benden söz ederse,
Saygısız,sevgisiz biriydi dersin.
Annenlere artık sık sık gidersin.
Valideye de söyle,
Beni yemeğe beklemesin.

Anahtarın birini bana ver.
Belki bir gün kinin gider.
Kavgalarımız biter demiyorum.
Ama aşk yeniden başlayabilir.