Karanlığı boğarak birden parladı diye
Kıskançlığa kapılıp ne olur aya ürme.
Gündüze çatılır mı, gece ortada iken?
Yerersen bâtılı yer ne olur Hakk’ı yerme.

Hataları çoktan çok sıra ile dizili
Bu güne has değil de birçokları mâzili
Şu güzel hükümete Pensilvanya usûlü
Art niyetli davranıp başına çorap örme.

Yakar/yıkar/devirir stres verir sesiyle
Teröristler toplanmış; birden avânesiyle
“Gezici”ye aldanıp “ağaç bahânesi”yle
Birazcık îman varsa, n’olur ortamı germe.

O kendi yâri ile hâlvette kalmak için
Sevgilinin kapısın vaktinde çalmak için
Seher vakti bülbülün gönlünü almak için
Hem açılsın/saçılsın gülü goncayken derme.

Sen düşürme bizleri sonu kötü yollara
Şucu… Bucu diyerek, ayrılmayın kollara
Ne olursun yüce Rab; biz günahkâr kullara
Ne akıl ne de âzâ, hiç bir noksanlık verme…!

08/06/’14
Hanifi KARA