2
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1310
Okunma
Dokudum sevgimizi gönlümün gergefinde
İşledim yüreğime sevgini nakış, nakış
Kaç şiddetinde bilmem yaşadığım o deprem
Hafızamdan silinmez o sendeki ilk bakış…
Sevgi ile yoğrulmuş gönlü, yüreği, özü
Başka bir şey görmedi, aklı ve iki gözü
Bak; şimdi hatırladım, verdiğin o ilk sözü!
Unutulur mu? Asla! O sevgi, o aşk, o yakış…
Bu sevdanın uğruna ömrümü yere serdim
Bu dünya bir zindandır, sensiz ölümdür derdim
Ömrün sonuna kadar hiç bitmesin isterdim
Çağlayanları bile imrendiren o akış…
Bu sevgi, bu inanış, gönlümüzü yandırdı
İşte bu aşk güneşi her an ay’ı kandırdı
Canlı, cansız ne varsa her şeyi kıskandırdı
Arı, duru, bir aşkı gönlüne o bırakış…
Bütün yanlışlıkları doğrulara evirir
Böyle müthiş bir sevgi zalimleri devirir
Korlanmış sevgileri bir aleve çevirir
Bu aşkın nişanını yüreğine o takış…
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz