Tükendi ümitlerim baharı hazan benim
Hemence yokluğunu fark ettirdi bu şehir
Hasretinden oynatıp aklını bozan benim
Ömrümü hüzünlere park ettirdi bu şehir

Cevri çilem yoldaşım hüsranlarla doluştum
Sadece sen yeterdin ben kimlerle buluştum
Kimse için ağlamam diye büyük konuştum
Bozdurdu yeminimi çark ettirdi bu şehir

Boşa esiyor rüzgar getirmiyor kokunu
En zayıf bir anımda yedim hasret okunu
Kan kırmızı yaş etti gözlerimin akını
Selimi senelerdir ark ettirdi bu şehir

Ne günahı biliyor ne helal ne haramı
Aynalarla küs etti açtı benim aramı
O deli özleminle deşip durdu yaramı
Gönül topraklarımı herk ettirdi bu şehir

Kora döndü bu ateş cigerparem sinemde
Yanıyor tüm benliğim sanırsın cehennemde
Duygum prangalarda yüreğimse sürgünde
En üçra köşelerde şark ettirdi bu şehir

Neydi kuyruk acısı bilmem garezi kini
Oysa bendim zalimin canı gönül seveni
Ucu yırtık bir bilet bekliyor son treni
Kendini Dilavere terk ettirdi bu şehir