Yüz yılın kin günahı kamp kurar zihinlere
Kör yangınla büyüyen, dilde şahinlik kalır
Ev ev kordan söz yayar el koyar rehinlere
Hasret yükünde pusu, korkak hainlik kalır

Değişmeyen zulümle değdiler sana bana
Gelen özgürlük derken yalana kana kana
Suskun acı vururken, yürekler yana yana
Uçurumdan da uzak, dolmaz derinlik kalır

Sabaha dek seslenen zehreden hitabette
Dağ yolu göz göz olur gece boyu nöbette
Dünün her ana bakan, hayâliyle sohbette
Sessizlik rüzgârından çarpan serinlik kalır

Yaşarken ölmüş diye eller kollar bağlayan
Her özlemi toprakla bütünleşme sağlayan
Dost safından etrafı gece gündüz ağlayan
Öyle bir haber gelir kalkmaz bitkinlik kalır

Günlük yaşam sürdüğü ev ocağın aşında
Bahar kokulu mevsim çiçek açan başında
Ya çeyiz sandığında yahut mezar taşında
Hüzne katan bayrakla, beyaz gelinlik kalır

.