elais
ardından bir kez bile dönüp bakmıyacağım
en acıyan yanıma bir damla göz yaşıyla gömüyorum seni
senli dünleri...

sol yanımdaki çukura yığıp
öbek öbek el değmemiş düşlerimi derdest edip mavileri yitik göğümden...

yüreğimi söküp yerinden umarsızca avuçlarımda
kölen oldum durdum kapılarında koca bir ömür heba edipte

gururu onuru serdim ayaklarına
kapanmıştım başımı koyduğum taş kesilesi dizlerine...

şimdi zaman durdu bu balıkcı kasabasında
göksu çağlayıp akmıyor

artık başı karlı koca dağ yıkıldı
eteklerinde al gelincikler ak tenli papatyalar açmaz oldu...

gökyüzü rengini bulutlar semasını yitirdi
geceler zifiri karanlık yıldızlar serilmiyor artık

yıldır yıldır yıldızlar bilinmedik adreslerde tutsak
ay derdest edilmiş...

elais adın gibi güneşimde batmış
bu sevda son tufanda ıslanmış bir kaç mısradan ibaret şimdi...

salaş balıkçı meyhanesinde yıkılmış bir kaç şişe
anason kokusuna sığınmış illegal haykırış son mısra ile hemderdim

göz yaşına boğulmuş
şimdi bizim olmayan o şarkının nakaratı

oraya buraya saçılmış bir kaç pespaye sefil düş
dudaklarımın kıyısına sığınmış adını boğduğum kirli bardak...

hadi şimdi topla ben ıslağı sen eskilerini
kan oturmuş göz bebeklerimin sen bakan yamacından damla damla

ve sen elais
mutlak mağlubiyetim son bozgunusun bu yüreğin...

Hasan ODABAŞI