bir ölüm sessizliğ var bu gece
perdeler kapatmış kendini
dört duvar buz gibi
sanki ölen aşkın ardından
ağlayan bir çift göz var

düşünceler yaslı
kalem kırılmış ortadan
her beyaz siyaha bürünmüş
eller zincirlenmiş aşka

deprem var kalpte
sevginin üstüne yığılmış
bir sürü güzel geçmişler
can çekişiyor hatıralar
ne duyan ne de gören var

kollar hareketsiz
dizler kırılmış kırk yerden
tam da düze çıkacakken
facia çok büyük
yıkıntılar yangınlar
duyulmayan feryatlar

keşke ben ölseydim
kalbimden önce
feryat edip çırpınırdım
yalvarırdım düşmana
onurumu hiçe sayarak
kurtarırdım değerli
çok sevdiğim hazinemi

sağlık olsun diyemiyorum
bedenim de sıkışan
tarifsiz aşkın ölümüne

hala inanamıyorum
aşkın öldüğüne
güzel gelecekle gelip
ölümsüz varlığıyla
beni bende var edip
ölümsüz kılacağını
hayallerim müjdeleyecek
hayaliyle girmiyorum toprağa..

31/05/2014
Muhtar Gazi TOPAL
MALATYA