1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
793
Okunma
her aksam gun batisinda
naciye ablayi oturturlardi
kapi esigine
biraz hava alsin diye
biz cocuklar, gurultuyu birakir
sakinlesirdik
tek naciye abla hayalleriyle kalsin diye
o’nun hikayesi bir baskaydi
sokagin taa son noktasina bakardi
birini beklerdi o
kore harbinden
donmeyecek birini
yavuklusu gitmisti
hayati kararip bitmisti
naciye ablanin