Sıfır ile on üç yaş arası başlar hayat oyunu
Emeklemek , konuşmak ,yürümek koşmak
Dert hiç yok zevkin ise bini bir para
Sabahtan akşama
Kan ter içinde kalarak oyunlar oynamak
Annemin akşamları yemek hazır diye bağırışına
Kulak kıvırmak umursamaz bir tavırla
Keşke hiç akşam olmasa diyerek
Süngüsü düşmüş asker gibi burnu yerde eve gelmek
Çocukluk bu olsa gerek

Erginlik çağında başlar
On dört on altı yaş arası gönül oyunu
İlk aşk ilk heyecan ilk buse
Yürek çarpıntıları göz süzmeler el ele dolaşmak
Dünyayı ben yarattım havaları
Taşı sıksan suyunu çıkaracak kadar güçlü
Damarlarda oluk oluk kan
Adı üstünde deli kan
Hayat toz pembe gerisi hikaye

Yirmi beş otuz yaş arası evcilik oyunu
Nişan, nikah ,düğün, davul ,zurna balayı
Ne güzeldir o canım cicim ayları
Sonrası temenniler dilekler
Pembe pancurlu bir evimiz olsun
Ve iki çocuğumuz
Biri kız biri oğlan
Biri can biri canan


Elli ile altmış arası dert tarlası
Otursan oturamasın kalksan kalkamazsın
Ayaklar öne değil geri geri gitmeye başlar
Yolun inişini başlarsın aramaya
Nüfus kağıdının eskimeye yüz tuttuğu anlar

Derken kapı çalınır
Gelen ne halden anlar nede hatırdan
Ne rüşvetten ne paradan ne puldan
Nede bugün git yarın gelden
Vakit hasat zamanı
Azrail ile son tango
Bu oyunun galibi ta baştan belli
Ne yapalım boynumuz kıldan ince
Dünyada bir meleğe sarılamadım derken
Karşıma çıkan ilk meleğin boynuna atıldım
Oda Azrail çıktı
Ölüm oyunu bu olsa gerek
Ben yoruldum artık sıra sizde.
TURGUT ÖZTÜRK