Ah bu zalim hayatım,engellerle dolmuştu
Aşk dediğin illete,kalbim yeni doğmuştu
Koyu kahve gözleri, bilmem kimi görüyor
Ondan uzak bu yerde,umutlarım sönüyor

Aşk’ın tadın almışım,damağımda mayhoşluk
Vuslat’a düştü gönlüm,dünyamda büyük boşluk
Avare olmuş ruh’um,Rabbim’den dileniyor
böyle görenler beni garib mecnun sanıyor

Sabah’ın zemherisi, akşam tipi fırtına
Kirpiklerim kanıyor,yüreğime mıh vurma
Kulağımdaki ezgi ezan’a mı eş değer
Adını haykırınca şahika lara deyer

Uzanmışım dünya’nın,padişah köşesine
Ben yanarken kor gibi alem de ayrı neşe
Davul zurna şamata,düğün mü var orada
Kefeni ben giymişken neden gelinlik o’na

Yüzünü dönecektir elbet birgün yönüme
Geçecektir isimsiz taş duvarın önüne
Hatırlayıp geçmişi,ağlarsa anılara
Belki gönlünden geçer, adıma bir fatiha

Abdurrahman güler.......deneme