Diş biledim sensiz geçen nice gecelere
Küstüm seni anlatmaktan aciz hecelere
Meğerse sana sevgim ne büyükmüş, ne yüce
Pişmanım!

Kaybederken seni o ağaran şafaklarda
Adı konmamış bir öpüştün hep dudaklarda
Savrulan bir yaprak gibiydim hep uzaklarda
Pişmanım!

Söndüremedim açtığın her derin yangını
Buse verdikçe zehirleyen dudaklarını
Unutamadım o hasret kokan saçlarını
Pişmanım!

Bu deli gönül, hala seni bende sanıyor
Şimdi bin parça kalbim,senin için yanıyor
Adın dilimde bir bahardı, şimdi soluyor
Pişmanım!

Kendi düşen ağlamaz, derde düşen yanmalı
Ne günler gördüm; bununda sebebi olmalı
Ayrılık aşina: nedeni sana sormalı
Pişmanım!

Bilirim sende ben kadar delice sevmiştin
"Aklım almıyor, ne olur dur gitme demiştin"
Bu yaman ayrılığı o zamandan sezmiştin
Pişmanım!

Ne sözler var da dilimde kalbim söylemiyor
Dokunduğun yerlerde ağrılar hiç dinmiyor
Yanıyor kalbim ayrılık ateşi sönmüyor
Pişmanım!

Ben ki zavallıyım, beynine sevda sıkılmış
İtilmiş; bu dünya’nın her derdine alınmış
Bu ömür nihayetinde bir yalan, yangınmış
Pişmanım!

Sevapsız geçen bu hayatın ömrü bitecek
Ölürsem, sevdamdır bu bedenimi örtecek
Son nefeste anarken seni, ruhum dinecek
Pişmanım!

Bilmem ki sorsam,sen de ben gibi yanar mısın?
Adını ansam, belki duyarda ağlar mısın?
Sanmam! bir lahza durupta beni anar mısın?
Pişmanım!

Yüzdürdün beni hasretin derin denizinde
Sürükledin bir ömür kahreden o izinde
Erittin nicedir beni sevdanın közünde
Pişmanım!

Hatırlarım sensiz geçen o senelerimi
Ellerinde eriyen gençlik dileklerimi
Sana ümid besleyen nice heveslerimi
Pişmanım!

Akıttı zemheride ılık ılık zehrini
Harcadı da bir ömür zavallı gençliğimi
Söndürdü de gün be gün bütün ümitlerimi
Pişmanım!

Uzan musalla taşına seni kefen öpsün
Geçti bu dem, ahirette seni seven öpsün
Dilek tut içinden,seni kıymet bilen öpsün
Pişmanım!

..............
K. Kurultay