Bir şiir yazmalıyım çayın usaresine.
Süzülmeli ıtırı demlikten bin bir nazla.
Sahibü’l çay bakmalı derdimin çaresine.
Buğusu birleşmeli dilimdeki niyazla.

Zaman işlerken nakış suyun her katresine.
Bir perinin gamzesi hayalde ışıl ışıl.
Çaya ser levha olur nice zamandır sine.
Suzinak ile başlar uşşakla biter fasıl.

Asaf Osman Çay demler İstanbul çalkalanır.
Hatıralar işlenir ipek tenli kilime.
Gurup deminde sular hüzünle halkalanır.
Çayın hasret demine gönlümüz lime lime.

Balaban Tekkesi’ne varır varmaz durakla.
Tarihin sayfasından biraz güzellik devşir.
“Çaynağme” dükkanında çay içmek düşsün akla.
Düşüncede kalmasın sis pus ve dahi hiç kir.

Bir ince fikir gülü gonca olsun demlikte.
İnce belli cerenler dem dem hayaller kursun?
Buluşsun cümle yaran bu yerde yarenlikte.
Gül dibaceli Leyla saçlarını savursun.
27.05.2014 İbrahim Kilik