He deyip geçtim kırmadan
Ciddiye almadan kimilerini
Yorgunluğuma bıraktım kahkahalarımı
Yaktım bir sigara
Dumanı ile uçup gittim uzaklara
Gözümü kapattım
Acaba pişman mıydım yaptıklarımdan
Düşündüm asla değildim pişman olmadım
Zamanla unuttum

Çok gördüm ama yalanla yalakalıkla iş yapanları
Sonra sırtını ovalayıp kananları
Kanmadım yapmadım
Rolse ben hep en iyisini oynadım

Bazen öfkelendim
Dönüp de bakmadım yüzlerine
Çünkü benim için anlatamadıklarım idi kimileri
Güvenip de yarı yolda bırakanlardandı
Bir şeylerin üstünü örtmek için kullanılan maşaydı

Kimilerine göre kolay gereken şey çok zordu
Bir bez yada gazete parçasını
Kimilerinin Üzerlerini kapamak gibi mesela
Şartlar bunu gösteriyordu istemeyerek
Tek derdi adaletti haklı haksızı ayırt etmek
Gücü yetmedi maalesef

Etrafıma bakıyorum
Boynu bükük solmuş çiçekleri görüyorum
Bir damla suya muhtaç
Kimileri de keyif yapıyor
Oturduğu yerden konuşuyor anlamsız
Bilmiyor kimilerinin neler çektiklerini
Görmüyorlardı görseler de işlerine gelmiyordu

Kimileri mutlu olacak diye
Kimilerini ezip
Kimilerin suçlarını kimilerinin üzerine yıkıp
Üzmek ne kadar iğrenç alçaklık

Ne biçim düzen bu böyle
Neler yapıyoruz
Ver yansın etsem kime
Duyulmadıktan sonra
Çıkıpta kimilerini anlamadıktan sonra
Yıkıp dökmenin ne faydası var demenin
Ne faydası var kimilerine

Değişmiyor ki düzen adaletin bile
Kahpe ye hırsıza yaradığı çağda
Kimilerine göre var olmanın önemi ne
Yok, olmazda zaten
Kimileri gelir kimileri gider
Olan hep kimilerine olur
Kimilerine