Yıl dokuzyüzellidört; günlerden cuma, beş martdı
Doğumumla bana da verdiler, imtihan kartı
Bulüğa ermemle, günahlarım çok hızlı artdı
Zincir olup birbirine eklenmekte günahım
Affetmeyi seversin, beni de affet Allah’ım.

Geldim dünyaya bende tabi tutuldum sınava
Nefsle şeytana uyup; battım, günahtan günaha
Doldurdum sayısızca kazan, sayısızca kova
Zincir olup birbirine eklenmekte günahım
Affetmeyi seversin, beni de affet Allah’ım.

Derse çalışmak daima bana gelirdi tuhaf
Sınavdan kaçınca sandım ki ! tutulurum muaf
Günahlarım çoğaldıkça çoğaldı, çarşaf çarşaf
Zincir olup birbirine eklenmekte günahım
Affetmeyi seversin beni de affet Allah’ım.

Aldanmıştım bu dünyanın, yalanına hazına
Kaçtıkça kovaladım, yetişemedim hızına
Hep çoğu istedim, kanaat etmedim azına
Zincir olup birbirine eklenmekte günahım
Affetmeyi seversin beni de affet Allah’ım.

Başkası değildi; nefsim, beni çıkaran baştan
Aldım ibreti, sürünen yılandan, uçan kuştan
Tövbe ettim, buldum hakikat-ı, döndüm yanlıştan
Zincir olup birbirine eklenmekte günahım
Affetmeyi seversin beni de affet Allah’ım.

Eşref İnanÇ