Hayatım sona erip de bitmeden cezam,
Size kendimi tanıtıp hayatım yazam.
Ankara ilim’dir kızılcahamam kazam.
Bu ilde doğmuşum bende yaşar giderim...



Pazar nahiyemdir köyüm ise başören.
Olmadı hiç dünyada beni mutlu gören.
Bağlarımız viran kalmış evimiz ören.
Ağlarım sızlarım bende nacar giderim...



ZEKERİYA adım elli yedi doğumum.
Zengin değil dostlar ailevi durumum.
Gün geçtikçe artar hayat ile sorunum.
Arttıkca sorunum bende şaşar giderim...



Anam Fatma benim babam ise İbrahim,
Doğmuşum yaşarım ama durumum vahim.
Ne eren ne evliya nede ben bir şehim.
Bir acayip yolda bende koşar giderim...



Kaybettim yetmiş üçte biricik babamı.
O zaman öğrendim ben ızdırabı gamı.
Şiir’le kurmuşum dost gönül sarayımı.
Yazar şiir’imi bende coşar giderim...



Ocak ayında doğmuşum oğlak burcuyum.
Ne sihirbaz ne falcı nede bir hucuyum.
Şimdi tiyatro’da bir garip dekorcuyum.
Yıkmışım bendimi bende taşar giderim...



Hamdi bulgurludan hemde zor mezun oldum.
Orta lise değil zar zor ilk-i okudum.
Doktor olacaktım hamallığı zor buldum.
Ağırca bir yükü bende taşır giderim...

*

TAŞGIN,ım bir şeyler oldu inanınki bana.
Yaş kırk beş ama çok acılar doldu cana.
Yara bere olduda her yan döndü çıbana.
Gece gündüz dost bende kaşır giderim...

H.S:13

"Zekeriya TAŞGIN"
-- 17/05/2014
Şiir’in ilk kaleme alındığı Tarih:14/08/1992