21
Yorum
38
Beğeni
0,0
Puan
2622
Okunma
Ekmek ne kuşun kanadında
Ne de gagasındaydı uzanıp almak için
Ekmek çok uzakta en derindeydi
Ya cesaret ya da esaret olmak lazımdı
Kara elmasa
Şimdi kan damlıyor üzerine
Can düşüyor umut ve ekmek yerine....
----
Ruhları şad olsun. Onlarla beraber yanan yüreklere sabır, şifa ve ailelerine dayanma gücü versin Rabbim. Başımız sağolsun..
Ellerin semaya gözün karaya
Düşlerin pembeye bakar madenci
Bir avuç kömürün çıkıp karaya
Nice ocakları yakar madenci
Toprağın yüzlerce metre altında
Duana en yakın yürek katında
Seninle nefessiz kalıp batında
Ahımız tavanlar yıkar madenci
Gün; ışık yoksunu olsa karanlık
Böyle meseleye deme ki anlık
Hangi yanımıza biraz aydınlık
Gözlerinin feri çakar madenci
Fedakâr ömrünse elmas çağında
Terinle yıkanır ecel bağında
Bilsen; kaç kez ölür kalan sağın da
Oradan ölüsü çıkar madenci
Pervazda adına kuşlar ufukta
Acın hissedilir tutuk solukta
Yırtık eldivenin kalmış oyukta
Göğsüme matemi sokar madenci
Geride kalanlar, gönlünde gamsa
Üzülme! Selamın Hüda’ya tamsa
Yanmış hasretinde aşk bir tutamsa
Kevser suyu orda akar madenci.
Nezahat YILDIZ KAYA
Şiirin sahibi
Cevap Yaz